Dlaczego w Małopolsce

„Gdyby nie klej, nie piłowiny, nie jadłby stolarz słoniny”

Nie każdy z Państwa wie, że w Krakowie, u schyłku średniowiecza powstał pierwszy CECH STOLARSKI. Czym jest cech? Nazwa wywodzi się od niemieckiego „zeichen”, czyli znak. Każdy z powstających cechów wyróżniał się odpowiednim symbolem kojarzącym się z zawodem wykonywanym przez jego członków. W pierwszym okresie istnienia cechów: snycerze, stolarze, malarze, tokarze tworzyli wspólne bractwo. W XV wieku stolarze odłączyli się od pozostałych zawodów i wyodrębnili osobny cech, zatwierdzony przez Radę Miasta. Cech stolarzy stał się jednostką autonomiczną, w której obowiązywała hierarchia: od ucznia po cechmistrza. Dodatkową ciekawostką był zapis mówiący o sytuacji zagrożenia wojną - wtedy jednym z obowiązków stolarskich mistrzów była obrona murów i WŁASNEJ BASZTY. KRAKOWSKA BASZTA STOLARZY mieści się przy ulicy Pijarskiej i jest jedną z trzech w pełni zachowanych baszt w obrębie murów miejskich Krakowa.